یکپارچگی اجتماعی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان سبزوار در سال ۱۳۹۰

هدف: سالمندی دوره ای از زندگی است که عوامل بسیاری،کیفیت زندگی سالمندان را تحت تاثیر قرار می دهد. از جمله موارد موثر بر کیفیت زندگی و سلامت سالمندان، تعاملات اجتماعی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه یکپارچگی اجتماعی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان شهرستان سبزوار، انجام شد. روش بررسی: این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی بر روی 135 سالمند مراجعه کننده به دو مرکز اصلی درمانی شهرستان سبزوار (واسعی- امداد) به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم، انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت sf-36، پرسشنامه محقق ساخته یکپارچگی اجتماعی و فرم اطلاعات دموگرافیک بود. اطلاعات کسب شده با استفاده از روش های آماری توصیفی و همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون تی، من ویتنی و آنالیز واریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‎ها: میانگین نمره یکپارچگی اجتماعی در کل سالمندان 5/9± 6/30 و در سطح متوسط بود و در مردان و زنان سالمند به ترتیب 4/9± 26/33 و 6/9 ± 46/27 بود. نمره کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بعد سلامت جسمی 65/2 ±87/10 و در بعد سلامت روانی 96/2± 14/11 بود. بین یکپارچگی اجتماعی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، همبستگی مستقیم مثبت و معناداری وجود داشت (001/0>p، 73/0r₌). بین سن(001/0 p₌، 3/0r₌-)، وضعیت تاهل(001/0>p)، اشتغال(001/0>p)، جنسیت(001/0>p) و سطح تحصیلات (003/0 p₌، 4/0r₌) با یکپارچگی اجتماعی، رابطه معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به رابطه بین یکپارچگی اجتماعی با ابعاد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان، سیاستگذاران حوزه سلامت، می توانند با انجام مداخلاتی در زمینه یکپارچگی اجتماعی، موجب ارتقا کیفیت زندگی سالمندان شوند.